«Κάποιος όμως Σαμαρείτης που ταξίδευε, ήρθε προς το μέρος του, τον είδε και τον σπλαχνίστηκε» (Λκ 10:33).
Η Μαρτίν είναι στο βαγόνι του μετρό, κάποιας μεγάλης ευρωπαϊκής πόλης. Όλοι οι επιβάτες είναι απασχολημένοι στα κινητά τους τηλέφωνα. Αναρωτιέται: «Μάλλον, δεν μπορούμε πια να κοιταχτούμε στα μάτια!»
Είναι μια κοινή εμπειρία, ιδίως σε κοινωνίες πλούσιες σε υλικά αγαθά αλλά όλο και φτωχότερες στις ανθρώπινες σχέσεις, αν και το Ευαγγέλιο επανέρχεται πάντα με την πρωτότυπη και δημιουργική του πρόταση, ικανή να «κάνει τα πάντα καινούργια».
Στον μακρύ διάλογο με τον νομοδιδάσκαλο που τον ρώτησε τι πρέπει να κάνει για να κληρονομήσει την αιώνια ζωή, ο Ιησούς απάντησε με την περίφημη παραβολή του Καλού Σαμαρείτη: ένας ιερέας και ένας λευίτης, εξέχουσες προσωπικότητες της κοινωνίας της εποχής, βλέπουν στην άκρη του δρόμου έναν άνθρωπο που είχε δεχτεί επίθεση από κλέφτες, αλλά προσπερνούν.
«Κάποιος όμως Σαμαρείτης που ταξίδευε, ήρθε προς το μέρος του, τον είδε και τον σπλαχνίστηκε»
Στον νομοδιδάσκαλο, που γνωρίζει καλά τη θεϊκή εντολή της αγάπης προς τον πλησίον, ο Ιησούς προτείνει ως πρότυπο έναν ξένο, που θεωρούνταν σχισματικός και εχθρός: βλέπει τον πληγωμένο ταξιδιώτη, αλλά πλημμυρίζει από συμπόνια, ένα συναίσθημα που πηγάζει από μέσα, από το βάθος της ανθρώπινης καρδιάς. Σταματάει λοιπόν το δρόμο του, τον πλησιάζει και τον φροντίζει.
Ο Ιησούς γνωρίζει ότι κάθε άνθρωπος είναι πληγωμένος από την αμαρτία, και αυτή ακριβώς είναι η αποστολή του: να θεραπεύσει τις καρδιές με το έλεος του Θεού και τη σπλαχνική συγχώρεση, ώστε και αυτές με τη σειρά τους να γίνουν ικανές να πλησιάσουν και να ευσπλαχνιστούν άλλες.
«[…] Για να μάθουμε να είμαστε φιλεύσπλαχνοι σαν τον Πατέρα, τέλειοι όπως Εκείνος, πρέπει να στραφούμε στον Ιησού, που είναι η πλήρης αποκάλυψη της αγάπης του Πατέρα […]. Η αγάπη είναι η απόλυτη αξία που δίνει νόημα σε όλα τα άλλα, […] η οποία βρίσκει την τέλεια έκφρασή της στο έλεος. Το έλεος που μας βοηθά να βλέπουμε τους ανθρώπους με τους οποίους ζούμε καθημερινά, στην οικογένεια, στο σχολείο, στη δουλειά, χωρίς να θυμόμαστε τα λάθη τους, τα σφάλματά τους, που μας κάνει να μην καταδικάζουμε, αλλά να συγχωρούμε τις αδικίες που έχουμε υποστεί. Και μάλιστα μέχρι του σημείου να τις ξεχνάμε.» (Chiara Lubich)
«Κάποιος όμως Σαμαρείτης που ταξίδευε, ήρθε προς το μέρος του, τον είδε και τον σπλαχνίστηκε»
Η τελική και αποφασιστική απάντηση εκφράζεται μέσα από μια σαφή πρόσκληση: «Πηγαίνετε και κάνετε το ίδιο». Αυτό είναι που επαναλαμβάνει ο Ιησούς σε εκείνους που δέχονται το Λόγο του: να γίνουμε πλησίον, παίρνοντας την πρωτοβουλία να «αγγίξουμε» τις πληγές των ανθρώπων που συναντάμε καθημερινά στους δρόμους της ζωής.
Για να βιώσουμε την ευαγγελική έννοια της εγγύτητας, ας ζητήσουμε πρώτα από τον Ιησού να μας θεραπεύσει από την τύφλωση της προκατάληψης και της αδιαφορίας, που μας εμποδίζουν να δούμε πέρα από τον εαυτό μας.
Στη συνέχεια, ας μάθουμε από τον καλό Σαμαρείτη εκείνο το χάρισμα της συμπόνιας που τον σπρώχνει στο να θέσει τη ζωή του σε κίνδυνο. Ας μιμηθούμε την ικανότητά του να κάνει το πρώτο βήμα προς τον άλλο και την προθυμία του να τον ακούσει. Να κάνουμε δικό μας τον πόνο του, χωρίς να κατακρίνουμε και χωρίς να σκεφτόμαστε ότι «είναι χαμένος κόπος».
Αυτή είναι η εμπειρία μιας νεαρής Κορεάτισσας που διηγείται: «Προσπάθησα να βοηθήσω έναν έφηβο, τον οποίο δεν γνώριζα πολύ καλά και δεν ήταν της δικής μου κουλτούρας. Παρόλο που δεν ήξερα ούτε τι, ούτε πώς να το κάνω, βρήκα το θάρρος να προσπαθήσω. Και, προς μεγάλη μου έκπληξη, ανακάλυψα ότι προσφέροντας αυτή τη βοήθεια, βρέθηκα κι εγώ «θεραπευμένη » από τις δικές μου εσωτερικές πληγές.»
Αυτός ο Λόγος είναι ένα χρυσό κλειδί για να βάλουμε σε εφαρμογή τον χριστιανικό ανθρωπισμό. Μας κάνει να αποκτήσουμε περισσότερη συνείδηση της κοινής μας ανθρωπότητας, μέσα από την οποία αντανακλάται η εικόνα του Θεού. Μας καλεί να προχωρήσουμε πέρα από την απλή φυσική και πολιτισμική εγγύτητα. Γίνεται, έτσι, δυνατό να διευρύνουμε τα σύνορά μας για να φτάσουμε σε «όλους» και να ανακαλύψουμε ξανά τα θεμέλια της ίδιας της κοινωνικής ζωής.
Επιμέλεια: Οικουμενική διεθνής ομάδα
του Λόγου της Ζωής
